Ένα έργο διαχρονικό. Οι Δούλες – ο φτωχός λαός δεν έχει δικαίωμα να κάνει όνειρα, είναι καταδικασμένος να ζει μέσα στη μιζέρια και να τρέχει για να επιβιώσει.
Η Κυρία – η κυρία Εξουσία επιβάλλει τα πάντα με τη γλυκύτητά της και τον αέρα του δυνατού, αφού για την κοινωνία δυνατός είναι αυτός που έχει χρήμα.
Οι Δούλες δεν βρίσκουν άλλο τρόπο για να δραπετεύσουν από την πραγματικότητα παρά παίζοντας ένα παιχνίδι – θέατρο. Γρήγορα κι απότομα όμως προσγειώνονται στην ωμή πραγματικότητα φτάνοντας σε αδιέξοδο.
Συντελεστές έργου:
Διδασκαλία ρόλων - Κινησιολογία: Σίμωνας Πάτροκλος.
Μουσική Επιμέλεια - Δημόσιες σχέσεις: Ζωή Τριανταφυλλίδη.
Σκηνικά – Κουστούμια: Μαρία Δρακοπούλου και Ιωάννα Προσμίτη (φορέματα Κυρίας)
Φωτισμοί - Ήχοι :Μάνος Τσιβιλής.
Παίζουν κατά σειρά εμφάνισης:
Κλαίρη: Ζωή Τριανταφυλλίδη.
Σολάνζ: Μαρία Δρακοπούλου.
Κυρία: Ιωάννα Προσμίτη.
Διάρκεια έργου: 70 λεπτά.
Ο ιστορικός αναλυτής ,κριτικός τέχνης και λογοτεχνίας Λεόντιος Πετμεζάς επισημαίνει σε κριτική του για το έργο και την παράσταση:”Στο εμβληματικό θεατρικό έργο οι ήχοι από τις νότες του πιάνου ενώ είναι κυριολεκτικά μονότονοι αρχικά στην συνέχεια διαφοροποιούνται σε αρκετά σημεία της πορείας. Ο συγγραφέας δεν θεωρούσε πολιτικό το έργο του αλλά σίγουρα αυτό ενέχει πολιτικές προεκτάσεις όπως κάθε πράγμα στο θέατρο και στην ζωή ευρύτερα Άλλωστε θέτει ερωτήματα για το παρόν. Η παράσταση αναδεικνύει καταστάσεις επιτρέποντας στον θεατή να βγάλει συμπεράσματα και να συμπληρώσει τα συμβολικά κενά. Προβάλει την ταύτιση με την άποψη πως ο άνθρωπος ως οντότητα μπορεί να είναι προϊόν αμφιθυμίας, συγκρούσεων, μίσους και αγάπης. Η υπόθεση απαντά σε ερωτηματικά που ξεκινούν από την γυναίκα και προχωρούν στην σεξουαλική ταυτότητα και την ταυτότητα του φύλου. Ο Ζενέ το εμπνεύστηκε το 1947 από τις αδερφές του και πιθανόν όπως θρυλείτε από τις αδερφές Παπίν, που με ένα αποτροπιαστικό έγκλημα το 1933 σκότωσαν την κυρία τους και την κόρη της. Τους έβγαλαν τα μάτια, τις κατακρεούργησαν και μετά έπεσαν για ύπνο. Ο Λακάν είχε μιλήσει για το περιστατικό στα σεμινάρια του, αναφερόμενος με παραπομπές στην παρανοϊκή ψύχωση και εικάζοντας το δυαδικό παραλήρημα των σιαμαίων ψυχών. Εδώ βέβαια δεν πεθαίνει η πραγματική κυρία, αλλά οι δύο δούλες στηρίζοντας η μία την άλλη. Η μία από τις αδερφές υποδύεται στο παιχνίδι την κυρία που για πρώτη και τελευταία φορά φτάνει στο τέλος. Βλέπουμε την αντιστροφή της αρχαίας τραγωδίας που αναδεικνύει το ασυνείδητο μέσα στον μύθο όπως στην περίπτωση του Οιδίποδα που σκοτώνει τον πατέρα του και συνευρίσκεται με την μητέρα του .Η πραγματικότητα είναι ασύνειδη, σκοτώνοντας μόνο συμβολικά την κυρία ενώ οι αδερφές Παπίν σκότωσαν πραγματικά την κυρία τους. Αν εξετάσουμε τα πρόσωπα παρακολουθούμε πως η Κλαίρη χορεύει στους ρυθμούς της κυρίας ενώ η Σολάνζ φροντίζει τις δουλειές του σπιτιού. Ετοιμάζουν συνωμοτικά το καθημερινό αποδραστικό από την αλήθεια κρυφό παιχνίδι τους. Οι δύο αδερφές έχουν μια σχέση κατοπτρική. Η μία ζει διαμέσου της άλλης και την κατάσταση μας μεταδίδουν .Οι επιλογές τους λειτουργούν θετικά και αρνητικά σε πολλαπλά επίπεδα. Ο ρόλος της κυρίας δέχεται πολυκύμαντες και συμβολικές εκτάσεις. Αξίζει να φωτίσουμε τις πιο βασικές . Η πρώτη είναι πως υπερτονίζει το αντικείμενο των κοριτσιών με το γυναικείο φύλο .Η δεύτερη την θέλει να λειτουργεί ως πατρική φιγούρα καθώς η παρουσία του άνδρα δεν υπάρχει πουθενά. Οι δύο οπτικές προσφέρουν κάτι το μοναδικό και το παράξενο σε δύο ρόλους με κάθε μέσο , κίνηση, φωνή και εικόνα. Πρόκειται για ένα κλασικό κείμενο αρκετά απαιτητικό σε πολλά επίπεδα. Οι ρόλοι καθώς ενσαρκώνονται στηρίζουν επάξια και εξαίρετα την απόδοση μιας δύσκολης διευθέτησης με δυνατό τρόπο και με την πρέπουσα υπερβολή .Δίνουν πνοή και χώρο σε αυθόρμητες κινήσεις που ενισχύονται από την κινησιολογία που επιλεγμένα και λιτά κάνει ότι ακούγεται να μένει για καιρό στην μνήμη του θεατή . Με άψογη δόμηση το συνολικό δημιούργημα δένει με τις σωστές παύσεις τις ερμηνευτικές στίξεις . Όπως όλα τα σημαντικά έργα του δραματικού ρεπερτορίου έτσι και αυτό μοιραία προτάσσει σκέψεις και θεάσεις που αλλάζουν στο πέρασμα των χρόνων. Η παράσταση ζωντανεύει τον Ζενέ και προχωρά την συνείδηση του θεατρόφιλου κοινού .”
Η παράσταση έχει βραβευτεί από την διαβαλκανική επιτροπή θεατρικών βραβείων και από την action art international
(Η παράσταση θα πραγματοποιηθεί με όλους τους κανόνες και τα μέτρα ασφαλείας για την πανδημία).
(Είναι απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση, διότι οι διαθέσιμες θέσεις είναι αναπόφευκτα περιορισμένες, για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Σε περίπτωση ακύρωσης θέσεως γίνεται εγκαίρως γι αν δοθεί σε άλλο θεατή.)
Ημέρα Παράστασης : Tετάρτη 19 Ιανουαρίου 2022
Ώρα έναρξης: 21:00
Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ και 5 ευρώ για ανέργους, αμέα και ηθοποιούς.
Studio Κυψέλης , Σπετσοπούλας 9 και Κυψέλης, Κυψέλη.
Κρατήσεις θέσεων: 6909192804.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου