ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ “ΕΓΚΛΙΤΕΡΑΣ” ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΕΛΤΩΝ
Της Μαριλένας Φωκά (ΜΑ), κριτικού τέχνης & λογοτεχνίας
Ο Άγιος Αριστόβουλος ανήκε στο χορό των 70 Αποστόλων και ακολούθησε σε μερικές περιοδείες τον απόστολο Παύλο. Ο Ιησούς, εκτός από τους δώδεκα γνωστούς Αποστόλους ακολουθείτο από άλλους 70 περίπου, μεταξύ αυτών και 2 γυναίκες. Ο Άγιος Αριστόβουλος, αδελφός του Αποστόλου Βαρνάβα με καταγωγή από την Κύπρο, ήταν εξελληνισμένος Εβραίος ο οποίος χειροτονήθηκε από τον Απόστολο Παύλο που εκτιμώντας την διδακτική ικανότητα του καθώς και τα διοικητικά και πνευματικά του χαρίσματα συνοδευόμενα από γνήσιο ζήλο για την πίστη, τον έκανε επίσκοπο της Βρετανίας, «της νυν Εγκλιτέρας, Σκωτίας και Ιβερνίας (Ιρλανδίας) ».
Οι τότε κάτοικοι της “Εγκλιτέρας” : Britannia, Ireland, Wales and Scottia (Αγγλίας) και της Γαλατίας (Gaul) : Γαλλίας, Bελγίου, Ελβετίας) θεωρούντο κατά κάπoιo τρόπο απολίτιστοι και βάρβαροι, προσκολλημένοι τυφλά σε χυδαίες και ανόητες δεισιδαιμονίες. Επρόκειτο για έναν φιλοπόλεμο λαό, τους Κέλτες που κατοικούσαν στις περιοχές αυτές από τον 5ο αιώνα με πολλά πολιτισμικά στοιχεία παρμένα από την φύση και τις σκοτεινές της δυνάμεις. Η ιερατική τάξη των Δρυΐδων προέστησαν στην πνευματική ζωή των Κελτών, ενώ η σύνδεσή τους με τα δέντρα και τα μαγικά πνεύματα που πίστευαν ότι κατοικούσαν σε αυτά ελεγχόταν μέσω των μαγικών τους ραβδιών και την χρήση του αλφαβήτου όγαμ (ogham) που πίστευαν ότι προερχόταν από τον Κέλτικο θεό της ποίησης και προστάτη της μάθησης και της ευγλωτίας, Όγκαμ. Το εν λόγω αλφάβητο βρέθηκε σε 400 λίθινες επιγραφές διάσπαρτο σε Ιρλανδία, Βρετανία, Ουαλία και Γερμανία γεγονός που μαρτυρά και την ευρεία διάδοσή του. Οι Κέλτες πίστευαν ότι το ανθρώπινο γένος προήλθε από τα δέντρα, έκαναν ανθρωποθυσίες και πίστευαν σε ένα είδος μετεμψύχωσης, όπως είναι γνωστό από πηγές που παραθέτουν ο Ρωμαίος συγγραφέας και φιλόσοφος του Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23-79 μ.Χ.) ο ιστορικός Στράβων (64 π.Χ.- 24 μ.Χ.), κ.α.
Οι Δρυΐδες εμφανίζονται επίσης σε ορισμένα μεσαιωνικά παραμύθια από την εκχριστιανισμένη Ιρλανδία όπως το Táin Bó Cúailnge, όπου περιγράφονται ως μάγοι οι οποίοι αντετέθησαν στον Χριστιανισμό, ενώ πήραν το όνομα τους από το ιερό δέντρο των Κελτών την Βελανιδιά (Δρυς).
Γι΄ αυτό, το έργο του Αγίου Αριστόβουλου σε ένα τέτοιο πνευματικό τοπίο, συνάντησε μεγάλη πολιτισμική και θεολογική αντίσταση. Πολλές φορές κινδύνευσε η ζωή του, υπέφερε δε αμέτρητα βάσανα και θλίψεις. Ακολουθούμενος όμως από την θεία χάρη κατάφερε να κάνει σημαντικό έργο. Αρκετοί από τους κατοίκους πίστεψαν στον Χριστό, και στα άγρια εκείνα μέρη ιδρύθηκε χριστιανική Εκκλησία και χειροτονήθηκαν αρκετοί επίσκοποι. Ο Άγιος Αριστόβουλος ολοκληρώνοντας το έργο του κοιμήθηκε εν ειρήνη. Η μνήμη του επαναλαμβάνεται και την 31η Οκτωβρίου μαζί με τους Αποστόλους Στάχυ, Απέλλη, Αμπλίο, Ουρβανό και Νάρκισσο εκ των 70).
Πολιτισμικά, αν και η Αγγλία που συμπορευόταν με τον Πάπα ασπάστηκε τον Αγγλικανισμό επί Ερρίκου Η΄ υπήρξε ένα κίνημα επαναδόμησης ή αναβίωσης του δρυϊδισμού κατά τον 18ο και 19ο αιώνα η ποία ονομάστηκε Νεοδρυιδισμός. Οι Δρυΐδες έχουν γίνει αρκετά γνωστοί στο ευρύ κοινό μέσα από το περιοδικό Asterix (1959) με παραφθορά του rix (-rex: βασιλιάς) των Γκοσινί και Ουντερζό, στο οποίο ένας από τους κύριους χαρακτήρες είναι ο Δρυΐδης Πανοραμίξ με σύμβολα το χρυσό δρεπάνι και το φίλτρο του.
(Πηγές:Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής, Edward Anwyl .M.A. Celtic Religion in Pre-Christian Times, Ορθόδοξος Συναξαριστής, Βικιπαιδεία, Σαν Σήμερα)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου